بستگي به حالم داره. اگر از بهترين رفقام ضدحال خورده باشم، ميگم گور باباي وجدان. عشقتو عشقه.
اما اگر حالم خوب باشه؛ يعني چند تا رفيق با معرفت صادق برام مونده باشه، اونوقته كه وجدانم گل مي كنه. از ماشين پياده مي شم ميگم: دكتر جان تو يا حس درمان نداري يا عرضه طبابت نداري.جون ما رو هم شانسي نجات دادي. لااقل بيا با ماشين ما اين پيرزن فلك زده رو به يك درمونگاهي چيزي برسون؛ بذار ما با عشقمون خلوت كنيم.
حاجي جان.حالا بگو ببينيم براي ما فكري برداشتي ؟ حاجت ماجت داريم هاااااا...