پيام

هادي قمي
91/10/14

+ * بعد از تو سالار نيزه نشينم* . بازهم رخت عزابرتن کنيد آه اي زنجيرهاشيون کنيد دسته‌هاي سينه زن جاري شويد واژه‌ها، گرم عزاداري شويد روي نعش ماه، با حالي حزين مي‌چکد از آسمان گل بر زمين روي لب فرياد حيدر حيدر است اربعين آغاز شوري ديگر است اربعين آيينه‌اي از کربلاست انتها نه! ابتداي ماجراست باز هم صحراي محشر مي‌شود کربلا در دل مکرر مي‌شود ناله‌هامان باز در دل مانده‌اند ناقه‌ها از گريه در گل مانده‌اند

جبهه مقاومت اسلامي 96/10/19

چشم‌ها، سرچشمه بيداري‌اند// اشک‌ها، تفسير زخمي کاري‌اند// ابرهاي غصه در تاب و تب اند// لاله هاي دشت، اشک زينب اند// مي‌وزد عطر شهيدان باز هم// مي‌دود در کوچه طوفان باز هم// دسته‌ها جمعند با سوز و فغان// آسمان گرديده امشب نوحه خوان// آسمان تا نوحه‌اش را دم گرفت// کوچه هاي شهر را ماتم گرفت// نوحه خوان! از پيکر بي سر بخوان!// باز هم از روضه اکبر بخوان//

بار ديگر از صميم سوز جان/ روضه عباس را با من بخوان //هان بگو، از کاروان غم بگو// ماجراي عشق را نم نم بگو/ / با دلي آکنده از اندوه و غم// ياد کن از حضرت سجاد هم// هان بخوان از روزهاي بي کسي // از شب دلشوره و دلواپسي // از چهل شب جوشش غم از زمين // از چهل شب داغ‌هاي آتشين // از چهل شب داغ و درد و اضطراب // از صداي ناله هاي آب آب// از هجوم خيزران بر لب بگو// سينه سوزان است از زينب بگو//

آنکه چون شير است در دشت بلا // هان بگو از قهرمان کربلا // از نگين خاتم پيغمبري // از شکوه خطبه‌هاي حيدري // آنکه در اوج حيا بود و وقار // حرف مي‌زد با زبان ذوالفقار: // کربلا جز عشق و شيدايي نبود // هرچه ديدم غير زيبايي نبود // روي لب فرياد حيدر حيدر است // اربعين آغاز شوري ديگر است // مي‌رود از شام تا صبح حجاز // کارواني سربلند و سرفراز//

سالار نيزه نشينم