مانده عالم همه در حیرت او

که بشر میشود این گونه مگر؟

علی، علی است و دیگر هیچ.

نمی توان کلامی در وصف کسی گفت که فقط دونفر در عالم میشناسندش.پیامبر عظیم الشأن اسلام فرمودند: علی جان تو را فقط من و خدا شناختیم. علی شصت و سه سالش را به ما نشان داد و الا علی از آموزگاری روز اول خلقت جبرئیل ، علی بود.علی برای ما فهمیدنی نیست که متحیرم چه نامم اورا که نه بشر توانمش خواند و نه خدا توانمش گفت.

علی، علی است. علی فقط علی است و تمام. اگر علی را پیروز و کننده در خیبر بنامم فقط یک روز علی و یک خصلت علی است. اگر او را کفو فاطمه بنامم هر چند درک همین هم سخت است اما باز بخشی از علی است. اگر علی را عابد شب بنامم جزئی از علی را گفته ام . اگر مجاهد روزش بخوانم قسمتی از علی را نشان داده ام. اگر کرار غیر فرار بیانش کنم کم است. خیدر بگویمش، صفدر بگویمش ، قاتل عمرو بن عبدود بگویمش، صاحب ذوالفقار خوانمش، مدافع حریم رسول الله، نجات دهنده جان رسول در احد، خلیفه الله فی الارض، ولی الله، اذن الله، ید الله، سیف الله، اسد الله الغالب، امیر مومنان، قاتل الکفره، روح الله ، عین الله، حجه الله، هرچه بگویمش به اندازه خودم گفته ام نه علی؛ که علی همه اینهاست و خیلی بیشتر.

در مقام علی انسان فقط به جهل خود به کوچکی خود، به حقیری خود پی میبرد نه به شأن و مقام و منزلت و ارزش و فضیلت علی.

علی را هر چه بگوییم هرچند برای شناختش و افزایش معرفتمان لازم است اما او بالاتر از این حرفهاست. در کلمات نمیگنجد. آب دریاها اگر تمام شود تفسیر نقطه زیر باء بسم الله تمام نمیشود.

علی، اوست که بیگانگان و دشمنانش به خاطر کینه، دوستان و شیعیانش به خاطر تقیه، زبان از فضائلش فروبستند؛ اما فضائلش شرق و غرب عالم را فرا گرفته.

این همه کلماتِ آمده در این سطور که همه از علی بود و علی فراتر از اینهاست. همین است که:

علی، علی است و دیگر هیچ.