بسم الله الرحمن الرحیم

خورمان را دور نزنیم

امروز (یک‌شنبه 16رضمان1433) رفته بودم بیمارستان امام‌ حسین علیه السلام در مشهد تا برای مادرم وقت دکتر بگیرم. بیمارستان امام حسین در مشهد بیمارستانی است که زیر نظر سپاه استان فعالیت میکند و از معدود بیمارستان‌هایی است که خیلی مسائل شرعی را به خوبی رعایت می‌کند.

یکی از چیزهایی که در این بیمارستان به خوبی رعایت می‌شود جدایی زن و مرد از همدیگر هست. و اتفاقا موضوع من هم راجع به همین تفکیک است. کار خوبی که در راستای تفکیک جنسیتی انجام داده اند اینه که حتی در قسمت پذیرش بیماران که ویزیت دریافت می‌کنند، قسمت برادران از قسمت خواهران جدا است. به دلیل اینکه برادر خانمم در این بیمارستان طبابت می‌کند گاهی برای تهیه ویزیت به این قسمت مراجعه میکنم. این مسئله را نیز در بیمارستان‌های مختلف دیده‌ام. (همین تفکیک جنسیتی در پذیرش) اما امروز من به فکر مسئله ای افتادم که فهمیدم بیشتر این گونه بیمارستان‌ها دچار خود دورزدن شده اند. یعنی خودشان را کلک می‌زنند و شاید این کار را نفهمیده هم انجام می‌دهند . این را من اینجا می‌گویم تا دست اندرکاران بزرگوار بیمارستان برای حل این مسئله هم راهی اندیشه کنند.

موضوع از اینجایی به ذهنم اومد که در دفعات مکرر مراجعه به این قسمت دیدم که گاهی درقسمت پذیرش خواهران متصدی پذیرش برادر است و گاهی در قسمت پذیرش برادران متصدی پذیرش خواهر است. البته همین اول باید گفت که این مسئله را باید مهندسی کرد وشما خواننده محترم و هم چینین بنده نویسنده حق ندارم که سریع آوای نچ نچ سر دهم و بگویم واسپاهاه.

اما آنچه باعث شد این مسئله را در وبلاگ بررسی کنم این بود که بنده به عنوان یک مراجعه کننده این تضاد فکری در ذهنم ایجاد شده است. با این سوال که اگر این تفکیک برای این است که کمترین ارتباط بین دو جنسیت مذکور برقرار شود، به ضمیمه اینکه بارها در همین بیمارستان و در قسمت پذیرش دیده‌ام که مرد برای انجام امور پذیرشی برادران و هم چنین زن برای انجام امور پذیرشی خواهران به اندازه کفایت هست؛ پس چرا این مسئله گاهی رعایت نمی‌شود؟ (این گاهی را من نوشته‌‌ام از باب احترام و الا...)

پ.ن: به بیمارستان زنگ می‌زنم و سعی می‌کنم به مدیر بیمارستان و یا یکی از مسئولین آدرس این نوشته رو بدهم. تا امید باشد این تذکر به حد عمل برسد.